|
ترجمه ی زندگی 
| ||
|
به نام خدای رحمن و رحیم سلام ----------------- خبر مال دو هفته پیش ه... توی اس ام اس چیزی گفت که نتونستم حرف زدن ار طریق اس رو طاقت بیارم! گوشی تلفن رو برداشتم و... این قدر توی گوشش از خوشحالی جیغ و داد کردم که بنده خدا دیگه داشت خنده ش می گرفت! فکر کنم خودش این قدر خوشحال نبود که من! مخاطب کی بود؟
خبر چی بود؟
چه رشته ای؟ کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی
خواهری ه نازنینم، از صمیم قلب ورودت رو به این مرحله ی جدید و سرنوشت ساز از زندگی تبریک می گم.
این پست رو هم قسمت شد بالاخره امشب بزنم؛ درست شبی که فرداش ان شاءالله سر اولین کلاست خواهی رفت :) خییییییییییلی مبارکه عسیییییییییسم! ---------------- پ.ن. ممکنه بعضی های دیگه هم بخوان بیان این جا و اعترافاتی از این دست بکنن! :دی پ.ن.2. بسته ی آلوچه رو گذاشتم کنارم، بعد یه نعلبکی آوردم و کمی از آلوچه ها رو ریختم توش
[ پنج شنبه 90/7/28 ] [ 12:59 صبح ] [ گویای خاموش ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  در ترجمه به مشکلی که بر می خورم، آن قدر با کلمات دست و پنجه نرم می کنم تا سرانجام پیروز شوم. در ترجمه ی زندگی ام اما... نمی دانم... پیچیدگی متن زندگی متحیرم کرده... متنی آن قدر گویا که لحظه لحظه اش را حس می کنم، و آن قدر خاموش که پی بردن به معانیش بصیرتی می خواهد که ندارم... اما می دانم نباید تسلیم شد؛ باید «زندگی کرد» تا بتوان ترجمه اش نمود... باید به جایی رفت که حیات به معنای واقعی درش جریان دارد... پس به کوچه باغی از زندگی پناه می برم و از آرامشش، زیبایی اش و سادگیش مدد می گیرم، و «زندگی می کنم»؛ شاید روزی گوشه ای از این متن پیچیده را فهمیدم... | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
با این تصور که نعلبکی کوچیکه و من زیاد نمی تونم توش بریزم و بخورم! غافل از این که علم پیشرفت کرده و نعلبکی این قابلیت رو داره که پس از خالی شدن مجدداً بارها و بارها پر بشه! 
